yoga

Ik was 19 en woonde in Amsterdam toen ik yoga ontmoette. Het was fysiek uitdagend (Ashtanga yoga), maar vereiste ook focus en discipline. Het waren soms lange sessies van meer dan 2 uur, die veel van je vergden. Maar de fietstochten terug naar de Overtoom, waar ik toen woonde, waren magisch. Energetisch trilde ik helemaal, één met alles, vliegend door de stad.

Mijn leven ontwikkelde zich, ik verhuisde een aantal keer, waardoor ik ook verhuisde van yogaschool. Yoga kwam en ging, maar verdween nooit helemaal. De aantrekkingskracht bleef. Ik heb vele vormen van yoga mogen ervaren en daarmee ook heel veel docenten. Met de één voel je de energetische uitwisseling meer dan met de ander. Het mooie is dat alles verandert en zo ook met je smaak en voorkeuren. Dat is juist zo mooi aan yoga. Yoga gaat niet over wat je kunt, maar hoe je omgaat met wat je tegenkomt. Want waarom word je soms getriggerd door iets of iemand? Wat zegt dat over jou op dat moment? Net zoals een situatie uitdagend kan zijn, kan ook een yogahouding uitdagend voor je zijn. Yoga leert je doorademen wanneer het ongemakkelijk wordt, op de yogamat én in stressvolle momenten van alledag. Je ontmoet je fysieke en mentale grenzen, omarmt ze en verlegt ze wanneer er rust en ruimte komt door middel van focus en ademhaling. Wat je oefent op de mat, neem je mee in je dagelijks leven.

Ik vraag mij wel eens af: zijn we nu werkelijk degene die we graag willen zijn? Of laten we ons misschien teveel leiden door wat anderen zeggen? Iedereen heeft in zijn leven een eigen pad te bewandelen en iedereen heeft ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Daarbij kom je af en toe wel eens voor een belangrijk kruispunt te staan. Welke kant ga je op?
De keuzes die je maakt komen voor een groot deel voort uit je opvoeding, de relaties die je bent aangegaan en de ervaringen die je hebt opgedaan. Zo word je gevormd. Maar wie ben je zelf? Durf je ook op te staan en te zeggen wat je denkt en voelt? Durf je de onzekerheid aan te gaan, je kwetsbaar op te stellen en je hart te volgen? Zijn we uiteindelijk niet allemaal opzoek naar die vrijheid in onszelf?

Hoe fijn is het als je in je leven het gevoel hebt dat alles langzamerhand op zijn plaats komt. Dat je het juiste pad volgt. Dat je durft te vertrouwen op je intuïtie. Zo ben ik in 2018 begonnen aan de Vinyasa teacher opleiding bij de Nieuwe Yogaschool in Amsterdam. Ik voelde na al die jaren zoeken naar meer verdieping, dat het nu mijn tijd was.
Meer kleur in mijn eigen leven ontstond hierdoor ipv alleen maar kleur en vorm bedenken en ontwerpen voor anderen. En zo werd Yoga meer en meer geïntegreerd in mijn hele leven. Zoals de zon niet zonder de maan kan en wit niet zonder zwart, zo kan Vinyasa ook niet zonder Yin. Dus na mijn Vinyasa opleiding wilde ik ook heel graag de Yin opleiding volgen. Het één staat niet naast het ander, het vult elkaar juist aan. Meer verdieping, meer samensmelten.
Les geven doe ik al 20 jaar in de kunsteducatie. Leerlingen bewust maken van wie ze zijn, door te kijken naar kunst en dat onder woorden te brengen. Daar is door Yoga een aspect bij gekomen; voelen. Hoe voelt je lichaam nu? Welke sensaties neem je waar, welke gedachten passeren de revue en welke emoties kun je waarnemen?

Jaarlijks geef ik een week Yin les op het schip waar Ini Golbach van Stavoren naar het wad mee vaart. Eén zijn met de natuur en als zijn elementen in combinatie met voelen en in jezelf keren. Meer info hierover kun je vinden op de website van de kapitein: zeilenmetini.nl

Voor meer info voor een les op maat, groepslessen of voor een workshop kun je mij bellen of een mail sturen.

Is de cirkel nu rond? De cirkel is in ieder geval meer gekleurd. De bal rolt verder en blijft zich ontwikkelen.